Στροφή

Στα μάτια σου φως

Σε τυφλώνει

Θες να αποτραβηχτείς

Δεν αντέχεις τη λάμψη του

Εγώ σε κρατώ γερά

Βιώνω την αντιστασή σου

Μα συνεχίζω να στρέφω το φως μου προς εσένα
Επιλογή μου η σκιά

Μη τυχόν δεις τις ατέλειες του δικού μου προσώπου

Μην αντιληφθέις τις προσδοκίες των μορφασμών του

Ξάφνου αντιδράς

Η έλξη σε τραβά κοντά μου

Και αψηφάς το φως

Μια στιγμιαία αναλαμπή

Τόσο βίαια όμορφη

Κλέινεις τα δικά μου βλέφαρα

Αγγίζεις το χέρι μου

Και το κινέις σε στροφή

Η φωνή σου κι η αφή σου

αρκούν

Αφήνομαι στα δαχτυλά σου να μ'οδηγήσουν

Αυτή τη φορά δε θα πέσω...

Ζαλίζομαι

η αποστασή μεγαλώνει
Δε σε ακούω, δε σε νιώθω

Κι η πτώση με βρίσκει 
στο φως

Δεν έπρεπε να εμπιστευθώ τα τρεμάμενα χέρια σου.