Το ριψοκίνδυνο όραμα της φαντασίας-Κική Δημουλά

Η φαντασία
-απόφοιτος του Πλάστη
γόνος του παραλογισμού
και της υπεροψίας-

σε κοίταξε εξονυχιστικά και είπε

"δε μου ταιριάζεις είσαι αβλαβής.
Σε κίνδυνο θα σε μεταμορφώσω
με τον πιο ταχύ και αλάνθαστο τρόπο:
αγαπώντας σε.

Θηρίο θα σε σκηνοθετήσω
σε απόσταση μάχης

να μου ξεφεύγουν 
οι βρυχηθμοί των ελιγμών σου
να υπερπηδούν το λάκκο που'χω σκάψει
σκεπασμένον
με απατηλή στερεότητα κλαδιών
γνωστή παγίδα για τη θήρα
ζωώδους αγριότητας".

Έτσι έγινε
κι έρχεσαι τώρα επίπλαστο θηρίο
και μου ζητάς εμένα το λόγο
με ποιο δικαίωμα σε άλλαξα
από λαγό σε σαρκοβόρο
λες και σέ ερωτεύτηκα εγώ.

Τα παραπονά σου στη φαντασία.
Αυτή εξευρίσκει λάλημα
όταν δε ξημερώνει.

Να την ευγνωμονείς.

Άν η φαντασία δε σκηνοθετούσε
υπαρκτόν θηριώδη τον έρωτα
ποτε καμιά πραγματικότης
δε θα μας είχε αγαπήσει.

Σχόλια

Ο χρήστης Χριστίνα είπε…
Μάγια Μάγια...."δε φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει..."
Λες κι η σκέψη μου είχε φωνή την ώρα τούτη και την άκουσες και διάλεξες αυτούς τους στίχους για να πουν ακριβώς ΟΛΑ όσα έχω στο μυαλό μου...
Προσοχή στις εξιδανικεύσεις, το λέω ξανά και ξανά στον εαυτό μου μήπως και κάποτε το ακούσω. Χλωμό το κόβω, παρ' όλα αυτά...
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Προσοχή στις εξιδανικεύσεις...και εγώ αυτό λέω, ολίγον δύσκολο...Όμως η φαντασία στο μέτρο που της πρέπει γλυκαίνει τη ζωή, την κάνει να αγγίζει κάτι από το όνειρο.
Ο χρήστης Ἅ λ ς είπε…
"ποτε καμιά πραγματικότης
δε θα μας είχε αγαπήσει."

μ'αρεσει η δημουλα, εχει αυτο το κατι ξεχωριστο...!πώς ταιριάζει τις λέξεις, πως τις αγγιζει...;

ο αγαπημενος μου σολωμος ελεγε "με λογισμο και μ' ονειρο" σου το προτεινω ;)
(και σε μενα το λεω συχνα!!!!)
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Είναι μαγικός ο τρόπος της.Σε μεταφέρει σε απλές και καθημερινές στιγμές και καπου ξεχνάς ότι μιλά για έννοιες και συναισθήματα...Μου αρέσει παρα πολύ και σε κάθε σχεδον ποιήμα της θα βρω κάτι να με εκφράσει...γιατί οι ερμηνείες είναι προσωπικό ως ένα βαθμό θέμα. Αλήθεια κουράστηκα τόσο τις υποδειξεις: αυτο σημαίνει το ένα και αυτο δεν είναι αυτο που σκέφτηκες.:))

Με λογισμό και όνειρο.....πολύ σωστο! :)
Ο χρήστης Χριστίνα είπε…
Και που το επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας τι βγαίνει; Το θέμα είναι αυτό ακριβώς, ότι χωρίς φαντασία, ποτέ καμιά πραγματικότητα δε θα μας είχε αγαπήσει...
Ολίγον θλιβερό; Τι να πω...σημεία των καιρών μάλλον...
Ο χρήστης Nina είπε…
Πάρα πολύ ωραίο ποίημα..και αγαπημένη η Κική Δημουλά!
Ειδικά ο στίχος "Τα παράπονά σου στη φαντασία" με ενθουσίασε...
Τα φιλιά μου!
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Never on the right order δε θα το προσέγγιζα τόσό απαισιόδοξα. Για μένα αυτή η τελευταία στροφή βγάζει κατί θετικό τελικά: ότι τις όμορφες πραγματικότητες μας τις χρωστάμε στο μαγικό χεράκι της φαντασίας! Ακόμα κι αν όντως κάποια πράγματα είναι επίπλαστα και αποκυήματα του νου είναι απαραίτητα για να ζήσουμε όμορφα...μμμ τι λες;

Κατερίνα και δική μου αγαπημένη! Αυτή η φαντασία τα φταίει όλα χιχι....:))
Ο χρήστης Χριστίνα είπε…
Έχεις δίκιο καλή μου, εξάλλου την ποίηση την ερμηνεύει ο καθένας όπως νιώθει, και μάλλον εγώ βιώνω απαισιόδοξη φάση...
Μήπως όμως με τη φαντασία ζούμε όμορφα την πραγματικότητα, αλλά δε ζούμε πραγματικά...;;;;
Α, όλο αυτό μπορεί να πάει πολύ μακριά :))) Μ' αρέσει η γλυκιά αισιοδοξία σου :))) Μου θυμίζει τον εαυτό μου στα νιάτα μου:)))
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Ναι προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη!! Οχι ότι το καταφέρνω πάντοτε! Ο χρόνος θα δείξει...ελπίζω να μη σιαψευστώ. Έχω ανάγκη να το πιστεύω αυτο!