Μεσημεριανή αδιαθεσία

Αναρωτιέσαι αν κάτι καλό συμβαίνει εκεί έξω.

 

Αν (έστω) κάτι κινείται μέσα σου προς τα πάνω,

 

Γιατί βουλιάζεις

 

Γιατί δε φωνάζεις;

 

Κάθε πρωί ροκανίζουν τα θεμέλια σου

 

Κάθε βράδυ σβήνει το φως σου

 

Γιατί δεν ελπίζεις; Γιατί δεν αλλάζεις.

 

Ή το αντίθετο;

 

Δεν ξέρεις.

 

Να έβγαινε αυτό το μαύρο

 

Ας ξεσπούσε στη λευκή σελίδα της επόμενης μέρας.

Κι ας έγραφε μία νέα ενδιαφέρουσα ιστορία με χάπι έντ.