Κόμπος









Ένα σφίξιμο

εκεί που βρίσκεται η αγάπη
πλεγμένη στο δέρμα μας

με κλωστή ράψαμε
μικρές τρυπίτσες στη χαρά μας

το νήμα, όμως, ευάλωτο
λεπτό...

και τα χέρια μας,

ζεστά,
φτιαγμένα να λύνουν αντί να δένουν,

ενώνονται ξανά.

Γιατί ο αέρας φυσά γλυκά
και η καρδιά μας ζητά να απλωθεί και πάλι...






Σχόλια