Η αγωνία του Ποιήματος

Τι αβάσταχτη αγωνία
φέρει το ρήμα "δημιουργώ"
Τρεμοπαίζον φως
να απλωθεί ζητά
υπερνικώντας τις κακουχίες της έκφρασης
και τη λογοκρισία του υπεριχειλούς συναισθήματος
Ποθώ το Ποίημα
Το μεστό, το πηγαίο, το δικό μου
Τον ανεπαίσθητο ήχο του στο μυαλό μου
λίγο πριν αποτυπωθεί στο χαρτι
Το μειδίαμα υπό την επιρροή της τελείωσής του
Κι αν ξεγελώ τον εαυτό μου
Πως τάχα με αυτές τι λέξεις αυτοαναιρούμαι
Πως η δημιουργία επληρώθη για την ώρα
Όχι,
η γυμνή αδημονία για το ποιήμα
δεν είναι το Ποίημα που ποθώ.

Σχόλια