Κόκκινες αιχμηρές ρωγμές
σε ασημένια δοκάρια
στημένα πάνω σε ατροφικές οροφές
μοιάζουν μ’ουρανό, δεν είναι όμως
βλέπεις το πεπρωμένο σου σε μια σταγόνα βροχής
το έδαφος πατάς και το σβήνεις
άκουσε ,
ή μάλλον μίλα
το πλήθος περιμένει να σημάνεις την καθιερωμένη σου αναχώρηση.
Το τσιριχτό σφύριγμα του ανέμου μπαινοβγαίνει από το παράθυρό σου και εσύ ακίνητος περιμένεις το επόμενο τρένο.
Φύγε.
Σχόλια