Μια κόρη ίδια με όνειρο- Νίκος Παππάς

 Νεράιδα 
         του Ζαν Ζιρωντού
                από
                      τη Θεατροδίνη...
                                                                Ιούνιος 2011
                                                             ''la belle dame sans merci''




Μια κόρη ίδια με όνειρο- Νίκος Παππάς

Μην τη σταματήσει κανένας διαβάτης στο ταξίδι της
μην την ξυπνήσει κανένας από τα όνειρά της
άσκοπα σαν όλους μας πλανιέται
άσκοπα κι έχει πουλιά στα στα στήθια της φυτεμένα
στολίστηκε με τον ήλιο του απερίσκεπτου χαμογέλιου της
φόρεσε την τρελή νεότητα ανθοδέσμη
και πάει...
Ποιος θα τολμήσει να ξυπνήσει τα βαθιά μυστικά της!
Ποιος ΄θ'ανακόψει τέτοια ανέμελα βήματα;
ύπνος ανονείρευτος και παρθενικός τη συνοδεύει
πουλιά στους ώμους της και αγαλματάκια από ίσκιο
άσπρη καμέλια στο άστρο της καρδιάς
κανένα δε μίλησε κανένα δεν κοιτάζει
οι διαβάτες προσπερνούν σαν από μια λησμονημένη αδερφούλα
σε αναζητούν γιατί λείπεις σαν ένα άρωμα
σε αναζητούν γιατί δεν ξέρεις να ξαναγυρίσεις
σε θυμούνται γιατί όλα πια τα ξέχασες
γιατί δε συλλογιέσαι τίποτα και κανέναν!

Για που τραβάς; Πότε θα σταματήσεις;
Γαρούφαλα σου φεύγουν καθώς αναστενάζεις
ίσκιοι αλαφροί σου κάθησαν στο στήθος
αλαφρωίσκιωτη ξεχασμένη αδερφούλα των μικρών πουλιών
κορδέλες αολι λευκό δρόμο η πορεία σου
έχεις τα βηματά σου ματωμένα σαν το περιστέρι
και σε ζητούν στο σπίτι σου με ονόματα που δεν ακούς
και σε γυρεύουν να σε σταματήσουν μ'άγνωστους διαβάτες
και σε φωνάζουν με τα ονόματα της γειτονιάς 
γραμμένα στα βαθειά μνήματα της ξεγνοιασιάς σου.

Υπνοβάτισσα που τρεκλίζεις απ'τους μεθυσμένους μύθους σου
τρομάζουν οι δρόμοι καθώς τους κοιτάζεις
είναι χειμώνας και το φορεμά σου τόσο λεπτό
είναι άνοιξη και το καπέλο σου ανθίζει
τα μικρά σου βήματα μοσκοβολούν αθωότητα
τα λεπτά σου χέρια πλανιώνται πάνω σου σα μίσχοι
διψάς και δε θυμάσαι να σταματήσεις
φοβάσαι και δεν ξέρεις κανέναν άνθρωπο
κουράστηκες και δε ξέρεις να σταθείς...
Είσαι μικρή δεν πρόλαβες να αμαρτήσεις
οι ποιητές σε κυνηγούν για να σε μοιρολογήσουν
είσαι αλαφρή σαβ τη μοίρα των μικρών παιδιών
είσαι ανάλαφρη και μυρίζεις σα μεγάλο λουλούδι
σε παίρνει ο αγέρας σαν κλωνάρι σα μοναχική κραυγή ποιος θα σε σταματήσει δίχως να σε προσκυνήσει;
τρομάζω μη σ'αναγνωρίσουν άλλα αδερφικά βήματα
τρομάζω μη νοσταλγήσεις τα μονοπάτια του σπιτιού σου
το δρόμο της επιστροφής που έσβησαν τα μικρά σου πέλματα περπάτα...
περπάτα ολοένα σαν το αεράκι
στο πλευρό σου συνοδεύω τους μακρινούς δρόμους σου
στα λιβάδια έχει ανθίσει η ψυχή σου
όταν ακούς όταν σου φαίνεται πως σε φωνάζουν
είναι που σε καλούν να μη σταθείς
είμαι κι εγώ που σε τραβώ απ'το χέρι σου για πέρα...




Σχόλια

Ο χρήστης Ἅ λ ς είπε…
αχ τι ομορφο!!
Ο χρήστης Maria G. είπε…
Υπέροχο... Συμμετέχεις σε αυτήν την παράσταση, έτσι; Τι ωραία, πόσο ζηλεύω... :)
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Αλς :))

Μαρία ναι! Θα έχεις και εσύ την ευκαιρία σε λίγο καιρό αν το θες :)
Ο χρήστης JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε…
υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!διαβαζω οτι συμμετεχεις και συ;συγχαρητηρια

Καλό υπόλοιπο εβδομαδας και καλο μηνα απο αυριο. Ας εχουμε* προχειρο * παντα ενα χαμογελο να το μοιρασουμε σε οσους το εχουν αναγκη. Δεν στοιχιζει τιποτα,αλλα αξίζει πολλά.
Να εισαι παντα καλά.Αργω να περασω αλλα παντα προσπαθω να ειμαι συνεπης:)
Ο χρήστης Μάγια είπε…
ΑΧ τι όμορφο π ήταν αυτό με το χαμόγελο...πόσο σωστό θα το εφαρμόσω!!! Καλή βδομάδα και καλό μήνα και σε σένα. Είσαι συνεπής και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό!
Ο χρήστης Maria G. είπε…
Μάγια! Σε ευχαριστώ πολύ που με θυμήθηκες! Συγγνώμη που χάθηκα αλλά αυτή τη φορά δεν φταίει το διάβασμα αλλά το ότι είμαι όλη την ώρα έξω και πηγαίνω βόλτες από εδώ και από εκεί! Επιτέλους νιώθω ελεύθερη... Στις πανελλήνιες τα πήγα πολύ καλά... Έβγαλα 18.689 μόρια και περνάω σίγουρα παιδαγωγικό Βόλου και αν πέσει η βάση 22 μόρια στη Θεσσαλονίκη τότε περνάω εκεί που ήταν και η πρώτη μου επιλογή! Είμαι αισιόδοξη γιατί προβλέπουν αρκετά μεγάλη πτώση των βάσεων! Τί στο καλό; 22 μοριάκια δεν θα πέσει; Εσύ τί κάνεις; Στείλε μου τα νέα σου!