Ο αιθέρας.Μία σκάλα.Ένα κοινό λαμπατέρ.Μία ψυχή.

Ο αιθέρας.

Καθώς ξετυλίγομαι αργά,
καρφώνω τα μάτια μου στον ουρανό.
Ρόζ και γαλάζιο φόντο, διαλεξε η φύση για το πασχαλινό απογευματάκι.
Στο βάθος του ορίζοντα σε ξεχωρίζω.
Παραμύθι σκηνοθετώ.
Για να μπορώ να σε ονειρεύομαι όπως αθώα και βιαστικά  φαντάστηκα ότι είσαι.
Τούτη τη στιγμή παίρνεις τη μορφή ενός ροζ και γαλάζιου έρωτα.
Είσαι ένας ροζ και γαλάζιος έρωτας λίγα λεπτά πριν το σκοτάδι.
Σε λίγο θα εξαφανιστείς, σε λίγο θα μ'αφήσεις.
Πάλι σε σκόρπια χρώματα θα σ'αναζητήσω, ίσως μαζί σου αναμειχθώ.
Αιθέρας, αυτό είσαι.
Να...ήδη χάθηκες.





















Μία σκάλα

Περίεργη ενέργεια εκπέμπει αυτή η σκάλα.
Ευθεία σκάλα, ριζωμένη στο τσιμεντένιο έδαφος
...χωρίς πάνω,χωρίς κάτω...
Αναίσθητη κείτεται.
Αρχίζω να την επεξεργάζομαι.
Δεκατρία διαστήματα με χωρίζουν απο την απέναντι όχθη.
Θα τα προσπεράσω αργά και σταθερά
χωρίς την προσδοκία, αλλά και χωρίς τον φόβο που συνοδεύει κάθε σκάλα.
Το ξέρω καλά, δε θα φτάσω ούτε ένα βήμα πιο κοντά στα αστέρια,
μήτε όμως θα πέσω.
Και εκεί που φτάνω...απέχω μόλις δεκατρία βήματα απο την αρχή μου.















Ένα κοινό λαμπατέρ.

Φως ψεύτικο από αυτόφωτο ηλεκτρικό σώμα.
Πλανεύει τους οφθαλμούς ώστε να ξεχνούν τις σκιές.
Μια λάμπα, λοιπόν, με συντοφεύει για να μη μείνουν οι στιγμές απλώς μνήμες.
Μεταμορφώνει τις κρυμμένες στο σκοτάδι σκέψεις μου σε φωτεινές λέξεις.
Και κάπως έτσι η ροζογάλαζη απόχρωση ξαναγυρνά και βάφει το χαρτί μου.

















Μία ψυχή.

Η ψυχή μου και εγώ.
Υπάρχω για να ονειρεύομαι.
Υπάρχω για να αισθάνομαι και να αγαπώ.
Ζω για να αφουγκράζομαι και να παρασύρομαι από τη κάθε μικροσκοπική στιγμούλα
στο αιώνιο σύμπαν.
Από το ανάλαφρο αεράκι που μ'αναζωογονεί...
      από τα ζωντανά σπιτάκια που γιορτάζουν την άνοιξη
           από τον πολύχρωμο ουρανό που θυμίζει έρωτα
                 από τη θέρμη της οικογένεια που με δυναμώνει....

                                  Και η ψυχή μου πετά...




Σχόλια

Ο χρήστης Χριστίνα είπε…
"Για να μπορώ να σε ονειρευομαι όπως αθώα φαντάστηκα ότι είσαι...."
Ή "αθώος", για την περίπτωσή μου...
Εποχή ονείρων και φαντασιώσεων λοιπόν....μπορεί να φταίει η άνοιξη...
Πάντως αυτές οι παράλληλες blog-σκέψεις μας έχουν αρχίσει και με εξιτάρουν!!!!!
Καλησπέρα Μάγια, χρόνια πολλά :)))
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Το αθώα είναι επίρρημα!!! Αθώα έπλασα τη μορφή του, χωρίς να το ζυγίσω....!! Είναι πολύ όμορφο αυτό που συμβαίνει με τα blogs!! Χρόνια πολλά!!
Ο χρήστης Fleur είπε…
Υπεροχα αυτα που εγραψες και ωραιες φωτογραφιες!;)

Χρονια πολλα!
Να περνας ομορφα Μαγια μου!:)
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!! Χρόνια πολλά και σε σένα εύχομαι και καλή επιτυχία!!! :)))
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Ωραία γράφεις =)
Καλημέρα!
Ο χρήστης Ἅ λ ς είπε…
χρονια πολλα μαγια μου!!!

ποιητικη τεχη βλεπω και μαρεσει ... συνεχισε, φαινεται να εχεις καλες εμπνευσεις..:)
Ο χρήστης Μάγια είπε…
faery καλημέρα και σε ευχαριστώ! :)

άλς μου χρόνια πολλά!!! Σε ευχαριστώ και αυτό θα προσπαθήσω να κάνω!! Η άνοιξη βοηθά ;))
Ο χρήστης Nina είπε…
Όμορφες φωτογραφίες-ωραία κειμενάκια!
Καλό μήνα!!!
Ο χρήστης Μάγια είπε…
Καλό μήνα και σε σένα!! Χαίρομαι που σου άρεσαν φιλιά