Σήμερα συν-αναπνεύσαμε. Κλείσαμε τα μάτια και αφουγκραστήκαμε τους γύρω μας. Ακούσαμε την αναπνοή τους, νιώσαμε την ανάσα τους και συντονιστήκαμε. Γίναμε μια μεγάλη εισπνοή και εκπνοή.
Σήμερα κολυμπήσαμε σε ενα βαζάκι μέλι. Πόδια και χέρια κολλημένα. Τα χέρια αντιστέκονται πρώτα με ακανόνιστες κολυμβητικές φιγούρες. Κουνιούνται ξέφρενα. Κι ύστερα τα ποδια ξεκολλούν. Όλο το σώμα πλησιάζει την επιφάνεια.
Σήμερα τρέξαμε χορεύοντας σαν σε πάρτι υδρόβιων πλασμάτων. Under the sea lalalala
Σήμερα "ξεβιδωθήκαμε". Αρθρώσεις μία προς μία σε κίνηση και ύστερα όλες μάζι.
Σήμερα αυτοσχεδιάσαμε με φόντο το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον...τη γέννηση και την ωρίμανση, τη λύπη του χθες που γίνεται χαρά του σήμερα...και ό,τι άλλο δημιούργήθηκε ως σκέψη στον καθένα.
Σήμερα μιλήσαμε...ατάκες σε διαφορετική σειρά, με αλλιώτικο τρόπο...σκέψεις κρυμμένες σε λόγια ηρώων...άλλωστε ο καθένας μας είναι ένας ήρωας;; Και μάλιστα του πιο όμορφου έργου, της ζωής!
Αυτό είναι εγώ αποκαλώ Δημιουργική Κυριάκη!!!
(μάθημα κινητικής-θεάτρου)
Σχόλια
Αν δεν είναι δικό σου, ξέρεις να διαλέγεις όμορφα κείμενα για να μας κάνουν παρέα:)))
Συμφωνώ με το "Παραμυθάκι", μετανιώνω που δεν ήμουν εκεί!!!!
never in the right order ναι εγώ το έγραψα, ήταν μια εμπείρια μου από το μάθημα κινητικής-θεάτρου που κάνω κάθε βδομάδα.
La bruja de la montana συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Και με αφορμή τα σημερινά δεδόμενα τα οποία απαιτούν καποια ξεχωριστή ανάρτηση, έχω να πω ότι τα δεδομλενα αλλάζουν μέσα σε μια μέρα......αλλά τελικά η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΑΦΗ πρέπει να βρίσκει τρόπο να επιβιώνει και να τίθεται σε πρώτο πλανο...και ρομαντικα ίσως πιστεύω ότι μπορεί να γίνει εφικτό παρά τις αντιξοότητες...είμαι πολυ΄φορτισμένη σήμερα ως προς αυτό...δεν ξέρω αν λέω όσα νιώθω!
φιλικια!!!