Μουτζουρες.
Κηλίδες σε τσαλακωμενες σελιδες.
Σχηματα ασυναρτητα που προσδοκουσαν να γινουν λεξεις με νοημα.
Τολμηρες φρασεις , ανεκφραστες, εχουν σωπασει δια παντος.
Πισω απο τις μουτζουρες μενουν στην αφανια αγνωστες ιστοριες.
Γι' αυτο μη τις υποτιμας...
Η αταξια εχει αξια.
Μη με κατηγορεις...
που βεβηλωσα την ωραιοτητα της εικονας,
που ξοδεψα χωρο,
που οι φουσκωμενες σκεψεις μου δεν πηραν μορφη καθως επρεπε,
που δε θυμαμαι τι ηθελα να εκτονωσω...τα παντα ή ενα τιποτα,
ο χρονος εχει αλωσει καθε αλλοτινη αναμνηση τους.
Κι ομως να φοβασαι τα ανειπωτα
που καποτε αναγκαστεις να ξεστομισεις.
Σχόλια
Ονειρέματα
¨Ναι ειναι σαν τη σιωπη...Πραγματι δεν πρεπει να πεταμε πραγματα που δεν εχουμε αξιολογησει σωστα διοτι μπορει καποια πιο ωριμη και καλη στιγμη να ανατρεξουμε σε αυτα. Ισως λοιπον να γινουν η αφορμη για μια νεα σκεψη , η οποια ομως θα πηγαζει απο καποια παλια εμπειρια ή προθεση.
Φιλια
που καποτε αναγκαστεις να ξεστομισεις...Δεν ξερω αν η επικοινωνια βοηθαει τελικα...Καποιες φορες μπορει να καταστρεψει τα παντα...ομορφο παντως :) φιλακια μαγια μου.