Το κυνήγι της γνώσης!

Τι ειναι η γνωση; Πως αυτη προσεγγιζεται; Και ποσες γνωσεις "χρειαζονται" για να ονομαστει κανεις σοφος;Ο ανθρωπος εχει εμφυτη την αναγκη να ερευνα και να μαθαινει...θελει να γνωριζει σχετικα με οτι του προκαλει απορρια και θαυμασμο. Απο μικρα παιδια κανουμε ερωτησεις στους γονεις μας στα αδερφια μας...γιατι αυτο;..γιατι το αλλο; Προσπαθουμε να ανακαλυψουμε την πραγματικοτητα μας. Ωστοσο, οσο μεγαλωνουμε ολο και περισσοτερα μας φαινονατι αυτονοητα δεδομενα. Τα εχουμε συνηθισει....και ετσι σταματαμε να ρωταμε και ετσι χανουμε το μικρο φιλοσοφο που κρυβεται μεσα μας. Η αναγκη μας ομως για γνωση δεν παυει να υπαρχει. Σε καποιους  ειναι μεγαλυτερη, σε αλλους μικροτερη. Και φυσικα δεν ενδιαφερομαστε ολοι για τα ιδια θεματα. Ο χ θελει να ξερει τα παντα για την αστροφυσικη , η ψ ελκεται απο τη φιλοσοφια , ο φ γνωριζει τα παντα για τα πολιτικα τεκταινομενα. Ο συνδυασμος των ενδιαφεροντων του καθενος συνθετει το πεδιο των γνωσεων του ...
 Αλλα επειδη νιωθω οτι γραφω εκθεση για το σχολιο...ας  προσπαθησω να μιλησω πιο ελευθερα.  Ολοι μας πιστευουμε  οτι γνωριζουμε αρκετα πραγματα σε πολλους τομεις. Μπορουμε να σταθουμε σε μια συζητηση και να εκφρασουμε τη γνωμη μας,αλλοι  με με μεγαλυτερη αλλη με μικροτερη ευκολια. Ωστοσο , ερχονται στιγμες που διαπιστωνουμε οτι συγκριτικα με πολλους αλλους δεν εχουμε τοσο ευρυ γνωστικο πεδιο. Αυτο ειναι φυσικο. Παντα καποιος θα ξερει κατι παραπανω...και καποιος κατι λιγοτερο.
  Μου αρεσει πραγματικα να συναναστρεφομαι με ανθρωπους που εχουνε να μου πουν το κατι διαφορετικο κατι που δεν ξερω και που δεν θα το μαθαινα αλλιως...που θα με κανουν να προσπαθησω να εμπλουτισω τις γνωσεις μου και το ειναι μου...που θα με κρατουν σε επαγρυπνηση...τους θελω αυτους τους ανθρωπους στη ζωη μου.
 Φετος ειναι μια μεταβατικη χρονια για μενα Ακομα δεν εχω συνειδητοποιησει απολυτα την νεα πραγματικοτητα που ζω.Δεν εχω βρει ακομα ποια ειμαι , τι ξερω ,που ειμαι καλη που οχι (αλλοτε με υποτιμω, αλλοτε με χαιρομαι)....Επισης, εχω γνωρισει ηδη πολλα ατομα που θεωρω οτι μπορουν να με κανουν καλυτερη και ευχομαι να τους μαθω ακομα καλυτερα.
   Δεν ειναι ,ομως, ολα τοσο απλα. Υπαρχει ενας μεγαλος κινδυνος που συχνα πεφτω μεσα, δεν το αρνουμαι. Αρχιζω να αμφισβητω  ωρες ωρες τη δικη μου αξια.
Ημουν αριστη μαθητρια. Το αμφισβητω....σκεφτομαι υπαρχουν πιο εξυπνοι μαθητες που περασαν με μεγαλυτερη ανεση. Ξεχνω οτι και εγω απλα επικεντρωσα στην Γ' Λυκειου.
Θεωρητικα εχω ολα τα φοντα να εξελιχθω σε μια καλη φοιτητρια. Το αμφισβητω...σκεφτομαι οτι δεν θα καταφερω να περασω τα μαθηματα ενω αλλοι μπορουν ανετα. Και δε συνειδητοποιω οτι για να μπηκα στην ιδια σχολη με τα υπολοιπα παιδια μπορω το ιδιο καλα ή και καλυτερα απο καποιους.
Πηρα proficiency αλλα δεν πιστευω οτιδε μιλαω τοσο καλα αγγλικα.
Μου αρεσει πολυ το θεατρο. Εχω δει παραστασεις, θελω μαλιστα καποτε να γραψω δικο μου θεταρικο εργο και γενικα δεν μπορεις να με χαρακτηρισεις ανιδεη. Φετος εχω την τυχη να ειμαι μελος μια υπεροχης θεατρικης συντροφιας, οπου οι γνωσεις μου για το θεατρο δεν συγκρινονται σε καμια περιπτωση με καποιων παιδιων.
Φετος επισης εχω ακουσει τοσα για την πολιτικη απο γονεις , φιλους , παραταξεις ....εχω καποιες αποψεις τις οποιες εκφραζω στα κοντινα μου προσωπα...αλλα δεν εχω διαμορφωσει ξεκαθαρη αποψη....ακομα επηρεαζομαι ....γιατι δεν γνωριζω τα πραγματα απο ολλες τις πλευρες. Ετσι , φοβαμαι να τις εκθεσω , κραταω επιφυλαξεις. Κι ομως υπαρχουν ατομα που ειναι σιγουρα ηδη για αυτα που πιστευουν και τα εκφραζουν με ολη τους τη δυναμη. 
Και ειναι πολλα τα παραδειγματα.....οσα κανω εγω παντα τα θεωρω ευκολα και προσεγγισημα...οσα κανουν οι αλλοι ειναι δυσκολα και αξια θαυμασμου....μηπως δεν ειναι και τοσο; Μηπως για καποιον αλλον τα δικα μου κεκτημενα φανταζουν αξιολογα; Πιθανοτατα ναι.
 Το προβλημα τελικα ειμαι εγω η ιδια....και εγω μπορω να το λυσω!! Οχι δεν αλλαξα γνωμη....θελω να εχω στη ζωη μου φιλους που να ειναι καλυτεροι  πιθανον απο εμενα .Το επιδιωκω και το εχω ΑΝΑΓΚΗ. Αλλα επιβαλλεται παραλληλα να βρω ποια ειμαι....δεν μπορω να στεκω μετεωρη ...Μπορω να διευρυνω κι αλλο την πραγματικοτητα μου διαβαζοντας, ρωτωντας ,κυνηγοντας τη γνωση στα πιο απιθανα σημεια.Οχι με απληστεια και χρησιμοθηρια αλλα δημιουργικα και επι της ουσιας. Δεν πρεπει να επαναπαυομαι σε αυτα που εχω κατακτησει αλλα να κανω βηματα μπροστα. Ισως να το καταφερω ,ακομα, πιστευοντας περισσοτερο στις δυνατοτητες μου. Ο χρονος ειναι συμμαχος μου.


Κι ομως η γνωση ειναι απιαστη....και ετσι θα παραμεινει για τον ανθρωπο που θα τολμησει να την κυνηγησει...(μετασχηματισμος απο τα Αντικλειδια του Γ.Παυλοπουλου) 
Χαιρετε!!!
 


Σχόλια