Αντίδοτο

Βρεγμένα σημάδια των καιρών
τα βήματά μου 
μπλεγμένα σε κτίρια δικαίων
στων επιτυχιών την επιτακτική ανάγκη

μα κάπου εκεί
μέσα στη σύγχυση της πόλης
στη μικρή ματαιότητα της καθημερινής σπατάλης

μπροστά στου δημοσίου υπαλλήλου
το απωθητικό μειδίαμα και το βαρύτονο όχι
ξαφνικά θυμάμαι
πως πάλι θα σε δω
και πια δεν τον ακούω...





Σχόλια

Ο χρήστης Fleur είπε…
πολύ ωραίο :)